| ||||||||||||
 ข้อมูลทั่วไป |
| |||||||||
| ข้อมูลการปกครอง | |||||||||
| |||||||||
| ข้อมูลด้านเศรษฐกิจ | |||||||||
| |||||||||
| ด้านสังคม | |||||||||
| |||||||||
| ด้านทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญของอำเภอ | |||||||||
| |||||||||
| ด้านประชากร | |||||||||
| |||||||||
| ด้านการคมนาคม | |||||||||
| |||||||||
| ด้านการเกษตร และอุตสาหกรรม | |||||||||
| |||||||||
วันอังคารที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559
ประวัติ
ปราสาทนางรำ
ปราสาทนางรำ อ. ประทาย จ. นครราชสีมา
ปราสาทนางรำ ตั้งอยู่ที่บ้านนางรำ ตำบลนางรำ ไปตามทางหลวงหมายเลข 2 (นครราชสีมา-ขอนแก่น) ประมาณ 62 กิโลเมตร จนถึงแยกบ้านวัด เลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข 207 ไปประมาณ 22 กิโลเมตรถึงบ้านหญ้าคา (หรือก่อนถึงตัวอำเภอประทาย 11 กิโลเมตร) จากนั้นเลี้ยวซ้ายทางเข้าวัดปราสาทนางรำอีก 4 กิโลเมตร ชื่อ ปราสาทนางรำ มาจากว่า เดิมเคยมีรูปนางรำ เป็นหินสีเขียวทำแบบเทวรูป อยู่ทางทิศตะวันตกของวิหารห่างไป 1.5 กิโลเมตร ปัจจุบันเหลือแต่ร่องรอยของเทวสถานและแท่นหิน ปราสาทนางรำเป็นโบราณสถานสมัยขอมที่เรียกว่าเป็น อโรคยาศาล (โรงพยาบาล) สร้างขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่ 18 ในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ประกอบด้วยกลุ่มโบราณสถาน 2 กลุ่มตั้งอยู่ใกล้เคียงกัน กลุ่มปรางค์ที่สมบูรณ์กว่าหลังอื่นประกอบด้วยปรางค์องค์กลาง มีมุขยื่นออกไปข้างหน้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ส่วนทางด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ของปราสาทมีวิหารก่อด้วยศิลาแลงหันหน้าไปทางทิศตะวันตก มีกำแพงศิลาแลงล้อมรอบ ส่วนซุ้มโคปุระหรือประตูทางเข้าอยู่ทางด้านทิศตะวันออก มีแผนผังเป็นรูปกากบาท นอกกำแพงด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือมีสระน้ำขนาดเล็กก่อด้วยศิลาแลง ถัดจากปราสาทนางรำไปทางทิศใต้ มีปราสาทอีก 3 หลังเรียงกันในแนวเหนือ-ใต้ ซึ่งเหลือเพียงฐานและมีกรอบประตูและทับหลังหินทรายตั้งแสดงอยู่ มีกำแพงศิลาแลงและคูน้ำรูปเกือกม้าล้อมรอบ
ปะทาย
ประทาย เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดนครราชสีมา เดิมมีฐานะเป็นตำบลประทายขึ้นกับเขตการปกครองอำเภอบัวใหญ่(เดิมนอกชื่ออำเภอ นอก) ต่อมาได้รับการยกฐานะเป็นกิ่งอำเภอประทาย เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2504 และได้ยกฐานะเป็นอำเภอในปี 2506 ชื่ออำเภอประทาย ใช้ชื่อตามตำบลประทาย มีหมู่บ้านประทายเป็นหมู่บ้านเก่าแก่สมัยขอมเรืองอำนาจ ซึ่งได้แก่บ้านประทาย หมู่ที่ 2 ตำบลตลาดไทรในปัจจุบัน ซึ่งได้แยกจากตำบลประทาย คำว่า "ประทาย" เป็นภาษาเขมร แปลว่า "ป้อมค่ายหรือที่พักแรม" เข้าใจว่าเป็นทางผ่าน และที่พักแรมของทหารขอมในการไปสักการะปราสาทหินพิมาย
ประวัติศาสตร์[แก้]
- วันที่ 1 มกราคม 2504 แยกพื้นที่ตำบลประทาย ตำบลโนนเพชร ตำบลวังหิน ตำบลโนนตาเถร ตำบลกระทุ่มราย และตำบลหนองพลวง อำเภอบัวใหญ่ มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอประทาย ขึ้นกับอำเภอบัวใหญ่ [1]
- วันที่ 15 มิถุนายน 2504 ตั้งตำบลหันห้วยทราย แยกออกจากตำบลโนนเพ็ด [2]
- วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2506 จัดตั้งสุขาภิบาลประทาย ในท้องที่บางส่วนของตำบลประทาย [3]
- วันที่ 17 กรกฎาคม 2506 ยกฐานะเป็น อำเภอประทาย [4]
- วันที่ 15 พฤศจิกายน 2508 จัดตั้งสุขาภิบาลโนนแดง ในท้องที่บางส่วนตำบลโนนแดง [5]
- วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2510 ตั้งตำบลโนนแดง แยกออกจากตำบลโนนตาเถร และ ตั้งตำบลวังไม้แดง แยกออกจากตำบลโนนเพ็ด [6]
- วันที่ 25 ธันวาคม 2511 โอนพื้นที่ของตำบลดอนมัน จากอำเภอชุมพวง มาขึ้นกับ อำเภอประทาย [7]
- วันที่ 30 กันยายน 2512 ตั้งตำบลหนองค่าย แยกออกจากตำบลหนองพลวง [8]
- วันที่ 1 กันยายน 2513 ตั้งตำบลนางรำ แยกออกจากตำบลวังหิน ตั้งตำบลตลาดไทร แยกออกจากตำบลประทาย [9]
- วันที่ 16 กันยายน 2517 ตั้งตำบลสำพะเนียง แยกออกจากตำบลวังหิน และ ตำบลโนนแดง [10]
- วันที่ 20 กันยายน 2522 ตั้งตำบลทุ่งสว่าง แยกออกจากตำบลกระทุ่มราย [11]
- วันที่ 6 กรกฎาคม 2530 ตั้งตำบลดอนยาวใหญ่ แยกออกจากตำบลโนนตาเถร [12]
- วันที่ 1 เมษายน 2532 ได้แยกพื้นที่ตำบลโนนแดง ตำบลโนนตาเถร ตำบลสำพะเนียง และตำบลวังหิน ไปตั้งเป็น กิ่งอำเภอโนนแดง ขึ้นกับอำเภอประทาย พร้อมกับโอนสุขาภิบาลโนนแดง ไปขึ้นกับ กิ่งอำเภอโนนแดง [13]
- วันที่ 1 สิงหาคม 2532 โอนพื้นที่ตำบลดอนยาวใหญ่ จากอำเภอประทาย มาขึ้นกับ กิ่งอำเภอโนนแดง [14]
- วันที่ 1 กรกฎาคม 2533 ตั้งตำบลโคกกลาง แยกออกจากตำบลดอนมัน [15]
- วันที่ 1 กรกฎาคม 2534 ตั้งตำบลเมืองโดน แยกออกจากตำบลหันห้วยทราย [16]
- วันที่ 4 พฤศจิกายน 2536 ยกฐานะจาก กิ่งอำเภอโนนแดง เป็น อำเภอโนนแดง
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)